(in het Nederlands hieronder)

Our service begins with a burst of joy, the Gloria, as we commemorate the institution of the Lord’s Supper, the Holy Communion.  Our service concludes with a desolation and silence as we strip the church of all ornamentation, all of which is possible only because of our Lord’s self-giving. 

Maundy Thursday is dominated by the Lord’s Supper, which is joyous and festive, even in the midst of Holy Week and the beginning of the Triduum.  Jesus says, speaking of God’s plan to unite our souls with Him, “With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer:  For I say unto you, I will not any more eat thereof, until it be fulfilled in the kingdom of God.” [Luke 22:15-16 KJV] The words and actions of Jesus at the Last Supper – the taking, giving thanks (or blessing), breaking, and giving of bread and wine – point to His being broken on the Cross and given, poured out, for the life of the world.  It also happens to all who believe in Jesus, as we allow God’s will to be worked out in our lives – chosen, blessed, broken, and given.  This is the mystery of our faith.

The Holy Communion is preceded by the ceremony of Foot Washing, as three members of the congregation, representing the disciples, come forward to have their feet washed.  “Maundy” is an old English form of the Latin word “mandatum”, which means “commandment”. The name “Maundy Thursday” recollects the words of Jesus just after he had washed the feet of his apostles: “A new commandment I give unto you, that you love one another.” [Jn 13:34]  Christian love must first manifest itself within the community of the Church which is the Body of Christ.  And as if that were not difficult enough, it must overflow in service to a world which “God so loved”.

The service concludes with the saying of Psalm 88, during which the Altar is stripped, and the church laid bare.  We remember the abandonment of our Lord.  [in St Matthew 26:31, Jesus refers to Zechariah 13:7]  You may stay in the church for quiet prayer.  We leave in silence.

 

------------

 

Onze dienst begint met een uitbarsting van vreugde, het Gloria, terwijl we de instelling van het Heilig Avondmaal, de Heilige Communie, herdenken. Onze dienst eindigt met een verlatenheid en stilte terwijl we de kerk ontdoen van alle versieringen, wat allemaal alleen mogelijk is vanwege de zelfgave van onze Heer.

Witte Donderdag wordt gedomineerd door het Heilig Avondmaal, dat vreugdevol en feestelijk is, zelfs midden in de Goede Week en het begin van het Triduüm. Jezus zegt, sprekend over Gods plan om onze zielen met Hem te verenigen: “Met verlangen heb ik ernaar verlangd dit Pascha met u te eten voordat ik lijd. Want Ik zeg u: Ik zal er niet meer van eten, totdat het in vervulling is gegaan in de koninkrijk van God." [Lucas 22:15-16 NBG] De woorden en daden van Jezus tijdens het Laatste Avondmaal – het nemen, danken (of zegenen), breken en geven van brood en wijn – wijzen erop dat Hij aan het kruis werd gebroken en gegeven, uitgestort, voor het leven van de wereld. Het overkomt ook iedereen die in Jezus gelooft, als we toestaan dat Gods wil in ons leven wordt uitgewerkt – gekozen, gezegend, gebroken en gegeven. Dit is het mysterie van ons geloof.

De Heilige Communie wordt voorafgegaan door de ceremonie van de voetwassing, waarbij drie leden van de gemeente, die de discipelen vertegenwoordigen, naar voren komen om hun voeten te laten wassen. ‘Maundy’ is een oud-Engelse vorm van het Latijnse woord ‘mandatum’, wat ‘gebod’ betekent. De naam “Maundy Thursday” herinnert aan de woorden van Jezus vlak nadat hij de voeten van zijn apostelen had gewassen: “Een nieuw gebod geef ik u, dat u elkaar liefhebt.” [Joh 13,34] De christelijke liefde moet zich eerst manifesteren binnen de gemeenschap van de Kerk, die het Lichaam van Christus is. En alsof dat nog niet moeilijk genoeg is, moet het overlopen in dienstbaarheid aan een wereld die “God zo liefhad”.

De dienst wordt afgesloten met het zeggen van Psalm 88, waarin het altaar wordt gestript en de kerk blootgelegd. Wij gedenken de verlatenheid van onze Heer. [in Matt 26:31 verwijst Jezus naar Zacharia 13:7]  Voor rustig gebed kunt u in de kerk blijven. Wij vertrekken in stilte.